Γειά σας
Είμαι ο Τάσος και η Γιώτα. Η παχυσαρκία ήταν ένα μεγάλο πρόβλημα το οποίο μας ταλαιπωρούσε και τους δυο τα τελευταία χρόνια ειδικά σε μεγάλο βαθμό.Εγώ (Τάσος) ήμουν ανέκαθεν υπέρβαρος και είχα ταλαιπωρηθεί αρκετά στη ζωή μου από την νεαρή μου ηλικία. Προβλήματα στην άθληση που δεν μου επέτρεπαν να ακολουθήσω τους συνομηλίκους μου, στην εφηβεία σε επτανησιακό επίπεδο καθώς και στην μετέπειτα ζωή μου τα οποία όμως όποιος διαβάζει αντιλαμβάνομαι ότι έχει ιδία άποψη.Εγώ (Γιώτα) απέκτησα αρκετά κιλά τα τελευταία χρόνια της ζωής μου και αυτό με ταλαιπώρησε αρκετά καθώς δεν είχα “συνηθίσει” το βάρος μου και δεν μπορούσα να αντεπεξέλθω στην καθημερινότητα μου κάτι το οποίο χειροτέρεψε κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης μου αφήνοντας με,με ακόμα περισσότερα κιλά μετά το πέρας της κύησης. Προβλήματα στην κίνηση, στον ύπνο (υπνικές άπνοιες),στην εργασία (ορθοστασία) ακόμα και στην καθημερινή μου αναπνοή.
Είχαμε δοκιμάσει και οι δύο (καθώς τα τελευταία δέκα χρόνια είμαστε μαζί) πάρα πολλούς τρόπους να απαλλαχτούμε από τα “βάρη μας”.Δίαιτες,Διατροφές,Άθληση αλλά ύστερα από αρκετό ή και λίγο καιρό επιστρέφαμε στην καθημερινότητα μας με πολλές φορές και παραπάνω κιλά. Ακόμα και η ένδυση είχε καταντήσει δυσάρεστη καθώς έπρεπε να κοιτάζουμε τι μας έκανε για να αγοράσουμε και όχι τι να αγοράσουμε.
Τυχαία τον Μάρτιο του 2012 σε ένα ετήσιο checkup που κάναμε διαγνώστηκε πως είχα λίθους στη χοληδόχο κύστη (Γιώτα) και όσο και εάν ακούγεται περίεργο αυτό, η τύχη μας χαμογέλασε. Ο γιατρός που με ανέλαβε ήταν ο κος Ηλίας Γκινοσάτης ο οποίος από τη πρώτη στιγμή που μιλήσαμε (για μία επέμβαση εντελώς άσχετη με τα παραπάνω αλλά και παρακάτω) μας ενέπνευσε μεγάλη εμπιστοσύνη σε όλα,από τον τρόπο που μιλούσε,τις λεπτομέρειες αλλά και τις επεξηγήσεις για όλα όσα θα έπρεπε να γίνουν. Όταν τελειώσαμε την επίσκεψη και μου έδωσε την κάρτα του (Τάσος) παρατήρησα ότι ανέφερε πως πραγματοποιεί και επεμβάσεις σχετικά με τη παχυσαρκία (όπως πολύς κόσμος και εγώ είχα διαβάσει,ασχοληθεί και ακούσει πολλά για αυτές τις επεμβάσεις αλλά από φόβο δεν είχα προχωρήσει ποτέ στο επόμενο βήμα). Όταν συζητήσαμε σχετικά αυτό το οποίο με ενθουσίασε ήταν ότι ήταν πάρα πολύ επεξηγηματικός για όλα τα θέματα που μας προβλημάτιζαν και μάλιστα μας ανέλυσε και ακόμα περισσότερα πράγματα που δεν είχαμε υπόψη.
Τελικά μέσα στον Απρίλη έγινε η επέμβαση στη Γιώτα για τη χολιδοχο κύστη και εκεί πλέον πιστήκαμε να προχωρήσουμε ακόμα πιο πέρα καθώς ήταν απόλυτα επιτυχής η επέμβαση (συγχωρείστε την ανησυχία μας για το επιτυχής αλλά για εμάς ήταν το πρώτο χειρουργείο που κάναμε και συνεπώς αυτό που για κάποιον μπορεί να είναι μία απλή επέμβαση ρουτίνας για μας φαινόταν βουνό).
Τον Μάιο δρομολογήθηκα να κάνω πρώτος εγώ το χειρουργείο (Τάσος) και θα προχωρούσαμε σε γαστρεκτομή (sleeve) ήταν για εμένα μία απόφαση πολύ δυναμική καθώς αν και ήμουν ο πιο “διαβασμένος” για αυτά τα θέματα έτρεμα στην ιδέα του χειρουργείου. Αυτό το οποίο με παρακίνησε ήταν πως η επέμβαση η συγκεκριμένη θα μου έδινε οριστική λύση στο πρόβλημα της παχυσαρκίας καθώς μετά το χειρουργείο δεν θα μπορούσα να καταναλώσω τις ποσότητες που κατανάλωνα καθώς αυτό ήταν και ανέκαθεν το πρόβλημα μου (έτρωγα πάρα πολύ) και θα ακολουθούσα πλέον τους ρυθμούς ενός άλλου στομαχιού το οποίο δεν θα ζητούσε αυτά που ζήταγε αυτό που είχα. Θυμάμαι ακόμα τη φράση του γιατρού μου «δεν θα πεινάς» και δεν το πίστευα καθώς ήθελα να τρώω πολύ συχνά και πάρα πολύ. Σε περίπτωση που αυτό δε γινότανε πονούσε το στομάχι και είχα μέχρι και ιλίγγους. Το πρώτο που θα ήθελα να τονίσω από την επέμβαση αφότου βγήκα από το χειρουργείο είναι πως δεν πόνεσα, δεν ενοχλήθηκα δεν φοβήθηκα. Ο Ιατρός μας ήταν εκεί όταν συνήλθα,όταν πήγα στο δωμάτιο και τον έβλεπα συνέχεια και μιλούσαμε κάτι το οποίο για εμένα ήταν ιδιαίτερα σημαντικό καθώς όπως προανέφερα είχα πολλές ανασφάλειες (άσχετα εάν ήμουν ο πρώτος τελικά που μπήκα να κάνω αυτή την επέμβαση).Να τονίσω εδώ βέβαια πως ήταν άψογο το νοσοκομείο όπου έγινε η επέμβαση και είναι το Doctors Hospital του οποίου το προσωπικό ήταν ευγενέστατο και εξυπηρετικότατο κάτι το οποίο επίσης αποτέλεσε σε μεγάλο βαθμό κίνητρο για να προχωρήσω στην επέμβαση (πέραν του Ιατρού μας) γεγονός που οφείλεται στο ότι είχαμε ήδη εισαχθεί για το πρώτο χειρουργείο.Ο Ηλίας ήταν πάντα διαθέσιμος σε ότι χρειάστηκα καθώς δεν αρκέστηκε μόνο στο επεμβατικό κομματι αλλά ερχόταν σε επικοινωνία μαζί μου και ένοιωθα αυτό που θα μπορούσε κάποιος να πει ,με είχε έννοια.Ότι μου είχε πει έτσι και έγινε επίσης πολύ σημαντικό κάνοντας με ιδιαίτερα ευτυχή που επέλεξα τον Ηλία Γκινοσάτη να με βοηθήσει να αλλάξω τη ζωή μου.Για να μιλήσουμε και λίγο αριθμητικά ήμουν 145 κιλά και τώρα είμαι 95.Δεν προσπάθησα να τα χάσω απλά έγινε.Πλέον είμαι άλλος άνθρωπος. Δεν λαχανιάζω δεν κουράζομαι,τρέχω γελάω,αγοράζω όποιο ρούχο θέλω,δεν ιδρώνω και νοιώθω ότι μπορώ να κάνω τα πάντα. Το καλύτερο πρόκειται να χάσω και άλλα καθώς το παρόν γράφεται στις τέσσερις Μαρτίου του 2013 δηλαδή ούτε ένα χρόνο από όταν έγινε η επέμβαση.
Λόγω του ότι είμαστε ζευγάρι (Γιώτα) ο προλαλήσας με έχει καλύψει. Αυτό το οποίο θέλω να προσθέσω είναι ότι αναπνέω και στον ύπνο μου και στον ξύπνιο μου που λένε. Τώρα μπορώ να τρέχω και να προλαβαίνω την καθημερινότητα μου καθώς έχω μία κόρη δεκαπέντε μηνών,ένα νοικοκυριό και φυσικά τη δουλειά μου να φέρω σε λογαριασμό. Ήμουν 135 κιλά τον Ιούλιο του 2012 και είμαι πλέον 82. Ο Ιατρός μας ήταν συνέχεια σε επαφή μαζί μου (είτε από κοντά, είτε από τηλεφώνου) καθώς έχριζα και λίγο κατ εμέ “ιδιαίτερης” μεταχείρισης λόγω του αναπνευστικού μου και όπως τόνισε και ο άντρας μου ένοιωσα μεγάλη σιγουριά για το γιατρό μου δεδομένου ότι είχα ήδη πραγματοποιήσει και άλλη μια επέμβαση μαζί του.
Συνοψίζοντας λοιπόν κ Γκινοσάτη με το παραπάνω θέλουμε μέσα από τη ψυχή μας να σε ευχαριστήσουμε που μας έδωσες την ευκαιρία να αλλάξουμε ριζικά τη ζωή μας και κάτι το οποίο για εμάς απλά ήταν ανέφικτο το έκανες πράξη. Δεν είχαμε ποτέ πιστέψει ότι χωρίς να κάνουμε από δική μας μεριά κάτι θα χάναμε όλα αυτά τα κιλά. Είναι πραγματικά συνταρακτικό το πόσο άλλαξε η επιθυμία μας για φαγητό και η ποσότητα. Πλέον τρώμε για να ζούμε και δεν ζούμε για να τρώμε. Μπορούμε να τρώμε ότι θέλουμε και όποτε το θέλουμε αλλά σε μικρές ποσότητες και να χορταίνουμε όπως όλοι οι κανονικοί άνθρωποι.
Σε ευχαριστούμε πολύ.
Τάσος – Γιώτα